«سرانجام تنها! هیچ صدایی به گوش نمی‌رسد مگر همهمه چرخ‌های چند درشکه فرسوده که هنوز در خیابان‌اند. تا چند ساعت، سکوت، اگرنه آرامش، از آنِ ما خواهد بود. سرانجام جباریتِ چهره بشری به سر رسیده است، و من خودْ یگانه علت رنج‌هایم خواهم بود. سرانجام! رخصت می‌یابم تا خود را در حمامی از ظلمت تروتازه کنم!»